Sauerland mountainbike trektocht, 13-16 augustus 2016

Dag 1, 13 augustus

Sneek - Stryck, Wilingen

Even voor tienen s'ochtends ben ik vertrokken uit het bewolkte Sneek, doorgereden naar Gelsenkirchen, even in het centrum gekeken , wat gekeken en gedronken, best leuk centrum, echt Duitse stad.

Even gekeken wat het kost om Duitse mobiele data te nemen. O2 geeft 750 mb voor 9,99. Geen gekke prijs. Toch maar niet gedaan.

Vervolgens doorgereden naar Willingen. Onderweg wordt het weer steeds beter. De bewolking trekt open en het wordt zomers mooi weer. De route naar het hotel gaat dwars door het centrum van het stadje, je ziet de ski piste. Het ziet er gezellig uit. Het hotel opgezocht. ligt op een mooie locatie. hier vermaak ik me wel. Ook voor meerdere dagen best geschikt. Ik heb zelf een eigen tuintje met ligstoel. het zwembad (indoor) zit vlak naast mijn kamer.

Na het inruimen van de kamer even een verkennend fietstochtje gemaakt. Als je vanuit het hotel de weg omhoog neem blijk je al vlot bij de schans van Willingen uit te komen. Mooie omgeving. Hierna gaat het pad verder en wordt al snel een gravelpad, heerlijk. Hier kom ik voor ! Bij alle splitsingen staan veel bordjes waarop de richting wordt aangegeven. Veel onbekende plaatsje. Wel even de route voorbereiden dus.

Na wat omzwervingen kom ik weer uit boven aan de schans. Prachtig uitzicht over het dal.

Bij het afdalen kom ik bij een ander hotel waar ik eerst wilde boeken maar gen plaats was.Er is een prachtig terras in de zon. Ik ga er ven naar binnen en neem een biertje op het terra. De eigenaars zijn Nederlanders waar ik wel mee gemaild heb. Even praatje gemaakt. Op het terras nog paar Nederlanders die er op motor zijn. 

Hierna naar het eigen hotel, is echt aan de overkant van de weg, even opfrissen en korte duik in het zwembad, en dan lekker eten op het terras van het restaurant. Bij een groep gasten was een lekker toetje over. Dit werd mij gratis aangeboden. Waar vind je nog zoiets...

Vervolgens biertje mee naar de kamer, daar nog even OS kijken en wat omlummelen  en slapen.

Dag 2, 14 augustus: Stryck - Arpe, Schmallenberg

Vandaag de eerste dag dat ik met de fietstassen echt op pad ga, spannend. Het is prachtig weer. Na een goed ontbijt ga ik om ongeveer 10.15 op pad. Het plan is om via bospaden naar Winterberg te gaan en daarna naar Schmallenberg, waar ik een hotel geboekt heb. Zo'n 65 km. Best wel een end. Ik vertrek in de richting die ik gister al beetje verkend heb. Via een route uit een ANWB gidsje en een kaart probeer ik mijn weg te vinden. Dat valt nog niet mee. Op een gegeven moment kom op boven op een berg uit. De Ettelsberg. Heel mooi daar maar de route gaat er niet verder. Dus maar even google maps aangezet. Deze gaf helaas aan dat ik een heel end terug moet. Vooruit maar. Vervolgens geeft google best veel paadjes aan, ook kleine bospaadjes, die richting Wintersberg leiden. Deze gevolgd. Via allerlei steile single tracks, ook soms lopend omhoog, kom ik bij een mooi uitzichtpunt. 

 Daar staat ook Winterberg aangegeven, via het dorpje Kustelberg. Ik volg het mooie glooiende pad naar beneden. Vanuit Kusterberg gaat het pad weer ligt omhoog naar Winterberg. In Winterberg aangekomen zie ik allerlei herkenningspunten van eerdere ski vakanties. In het centrum is het vrij druk. Ik zou daar even pitsstop houden maar het is me overal te druk en ik besluit door te fietsen. Na Winterberg is het weer even zoeken naar de juiste paden richting Schmallenberg. Het staat wel aangegeven, maar dat is me een te makkelijke en te drukke route. Ik besluit Westdorf aan te houden. Iets zuidelijker. Het blijkt een prachtige asfalt haarspelden route naar beneden te zijn. Wel mooi, maar in mijn achterhoofd denk ik dan altijd: "oei, oei, ik moet ook weer omhoog...." Plots is de weg volledig afgesloten....Grote hoge hekken sluiten de weg volledig af.  Ik heb wel wat borden verboden toegang gezien, maar die ben ik gewoon voorbij gegaan. Even schrik ik. Het zal toch  iet dat ik weer helemaal terug moet.... Gelukkig kan ik met de fiets langs de hekken en zo via een randje toch door. Aan de andere kant van de afsluiting fiets ik gelukkig weer verder. 

In Westdorf aangekomen is het weer even zoeken naar het juiste pad. Ik neem eerst even pauze bij een leuke gasthof met een mooie tuin. Hier even de route naar Scmallenberg nagevraagd. Er blijkt een  mooie route langs het riviertje "de Lenne" te lopen. Deze gevolgd. Inderdaad erg mooi. In Schmallenberg komt de route uit op een industrie terrein. Niet echt mooi maar goed. De route gevolgd naar de Altstad. Deze stad viel me niet echt mee. Mijn overnachtingsadres blijkt 10 km buiten het stadje te liggen.In het geucht Arpe. Een kleien tegenvaller. Dit had ik dus even beter moeten voorbereiden. Leerpuntje.... Via Google Maps (fietsroute) de weg vervolgd. Is wel een mooie route maar veel bergop helaas.... Hier had ik niet zoveel zin meer in aan het eind van de dag.. Op een gegeven moment geeft het systeem aan dat ik links af moet, maar er is daar helemaal geen afslag. En doorfietsen geef weer een hele omweg. Dus toch maar door de struiken en begroeiing gekropen, wan er zou ong 100 meter verderop weer een pad zijn. En warempel.... Er is weer een paadje. Even een bruggetje over een stroompje over en door het land en ik kom weer op het goede pad. Het dorpje wordt nu zelfs aangegeven en om ongeveer 17.00 uur kom ik bij het  Gasthof Voss aan. Ziet er heel gezellig uit. het is een voormalige boerderij in vakwerk stijl.

Een echt Duits Oostenrijks sfeertje. Het duurt even voor er iemand komt bij de receptie. Ze zijn er niet echt op ingesteld lijkt het. het blijkt dat ik de enige gast ben. Ik krijg dan ook kamernr 1. Een grote kamer met een apart zitgedeelte met bank en 2 stoelen. Luxe. Even opfrissen, relaxen, biertje op terras, heerlijk. Op kamer nog even OS gekeken. Lekkere schnitzel gegeten en nog even praatje gemaakt met de locals aan de bar en even door dorpje gelopen. 

Ik had nog geen hotel voor de volgende overnachting geboekt. Ik wilde dit even laten afhangen van hoe het allemaal gaat. Omdat de route terug toch wel weer gemiddeld berg op gaat besloot ik wat minder km te maken per dag. Het gaat tenslotte om het genieten. Ik besluit in Winterberg iets te zoeken. Dit lukt. In het centrum bij hotel Andrea een nachtje geboekt.

Dag 3: 15 augustus: Arpe - Winterberg

Ik wordt om een uur of acht wakker en kijk even naar buiten. het is behoorlijk mistig. Hopelijk trekt dit straks weg. Rod een uur of tien, na het ontbijt is de mist gelukkig helemaal weggetrokken.

Ik besluit een route te volgen die een beetje aan de hoge kant van het dal loopt. Dit betekend dat ik eerst moet klimmen en later op de dag een vlakkere route volg. Dit lijkt me beter dan via het dal te gaan en daarna te moeten klimmen.Tussen doel is nu Bad Fredeburg. Planning is om daar een cappuccino te nemen.De zoon van de hotel eigenaar vertelt me dat er een oude tramroute is die nu als fietsroute dienst doet. De SauerlandRadRing. Deze kan ik een stukje volgen. Via Oberberndorf en Berghausen kom ik bij Heiminghausen op deze Radring. een mooie goed geasfalteerde glooiende weg. Een beetje te mooi voor een MTB eigenlijk. Meer voor sportieve bejaarden. In Bad Fredeburg kan ik er gelukkig weer af. het is eigenlijk nog te vroeg voor de cappuccino voor mijn gevoel dus ik besluit door te gaan. vanuit hier moet ik dus eigenlijk een flink stuk klimmen. Op mij gevoel volg ik een weg omhoog. ter controle probeer ik Google Maps te gebruiken. Deze heeft echter wel internet nodig en dat is hier onvoldoende. 

Ik vraag een mevrouw of ik nog wel op de goede weg zit... na wat heen en weer gezoek blijk ik wel goed te zitten. Zij raad me aan deze weg niet te volgen want het komt uit i het bos en daar is verder niks meer.... Tja, ik ga het toch maar doen... na wat km klimmen gaat de asfaltweg over in en een asfalt fietspad en daarna in een gravelpad. Yes dit is de bedoeling. Het geknisper op deze paden klinkt me als muziek in de oren. Op een gegeven moment kom ik uit op een parkeerplaatsje de Drei Buchen. Hier is een vijfsprong met wat onduidelijke richtingen. Gelukkig is er een lokale houthakker die op zijn collega wacht en mij graag wil helpen de juiste route te bepalen. 

Hij raad me aan de route te volgen naar de Hunauhutte. Dan naar Groses Buchen en dan via Altastenberg naar Winterberg te gaan.Dit betekent eerst nog wel een stuk klimmen tot de Hunauhutte , maar daarna redelijk vlak tot Winterberg. Precies zoals ik het in mij gedachten had. De man komt erg betrouwbaar over. Hij zegt dat ik dan de eerste tijd geen teken van leven meer tegen kom. Ik heb genoeg water, een banaan en wat koekjes bij me dus ik neem de gok. 

Het is eerst behoorlijk klimmen inderdaad. Ik moet ook stukjes lopen en kom ook echt niemand meer tegen. Na verloop van tijd kom ik bij de Hunau Hutte, deze ligt op 760 m hoogte.

Er is een afgesloten gedeelte en een open gedeelte met wat eerste benodigdheden bij nood. Er ligt ook een schriftje waarin bezoekers iets kunnen schrijven. Ik blader er wat in en zie een tekstje van Janke en Djurre ut Fryslan. Haha, die ken ik. Zij waren hier dus wandelend. 

 Vanuit de hut loopt een kaarsrecht asfaltpad naar de Hunau turm, een TV toren.

Vanuit hier is het allemaal bospaden en single tracks door de bossen naar Grosses Buchen. Het gaat natuurlijk op en  neer maar het blijft gemiddeld op zo'n 750 m hoogte. Ik haal nog een Duitser in die hier vaker fiets en en nog wat info geeft. Hij komt hier al jaren en doet hier regelmatig een rondje. Hij vindt het stoer dat iemand met bepakking deze route volgt. Kijk, dat horen we graag... Op een gegeven moment gaat hij links en ik rechts. na verloop van tijd kom ik

aan in Altastenberg. Ik spreek daar nog even met twee Nederlanders. Deze vinden mijn onderneming ook stoer. Toch leuk. Bij een hotelcomplex daar vul ik mijn watervoorraad bij.
Op de borden staat nu ook "de Kahler Asten"' De hoogste berg van Sauerland. Deze is eigenlijk vlakbij en ik besluit deze mee te pikken.Er is een fietsroute naar toe en een wandelroute. Op een gegeven moment zit ik waarschijnlijk op de wandelroute, want er gaat een trap door de bush omhoog. toevallig komen er een paar mensen naar beneden. Die kijken mij natuurlijk raar aan dat ik daar sta met bepakking.... Ze zeggen dat het bovenaan de trap, wel weer wat vlakker wordt. Ik haal mijn tassen van de fiets en loop eerst met de tassen omhoog. daarna weer naar beneden om de fiets omhoog te zeulen.

daarna is het inderdaad wel weer wat vlakker maar echt een single track met vele boomstronken. Ik moet dus ook stukken lopen en vraag me af waar ik in godsnaam mee bezig ben. Op een gegeven moment kom uit aan de voet van de Kahler Asten. Vlakbij het hotel waar we onze eerste ski vakantie daar hebben gehad. Aan de voet van de ski helling van de Kahler Asten is een restaurantje. Ik wil daar even een broodje nemen maar ze hebben allen maar gebak. Nou, dat lust ik ook wel. vandaar uit is het nog een kleine kli over een gravelpad door het bos naar de top van de Kahler Asten.Daar aangekomen een capuciono genomen. Nog even een praatje gemaakt met een Duits jongetje, erg leuk.

Vanaf hier afgedaald naar Winterberg, nog even gekeken bij de rodelbaan, de BMX baan en de bobsleebaan daar. Leuk opgezet daar en toeristisch druk.Vervolgens het hotel opgezocht. Er was geen restaurant daar. Het centrum is ook op een paar minuten lopen en daar zijn voldoende restaurants. Eerst nog even op een terrasje een biertje genomen in de zon en de route voor de volgende dag bestudeerd. Op een mooi terrasje Flammkuchen gegeten. Is een soort pizza maar dan niet met tomaat maar met aardappelen. Best lekker. Nog een biertje gedronken op een terrasje van een soort skihut en daarna naar de kamer en onder zeil.

Dag 4, 16 augustus, Winterberg - Stryck, Willingen.

Vandaag helaas alweer de laatste dag. Terug naar de auto in Stryck.Ik wil eigenlijk een route uit het ANWB boekje volgen. In Winterberg wordt een fietsroute aangegeven naar Willingen 21 km. Dit is me wat te gemakkelijk. Ik besluit de route uit de ANWB gids zoveel mogelijk te volgen. Deze komt eerst overen met de aangegeven weg. Maar a;l snel volge ik een lonverhard pad naar Elkeringhausen.En daarna naar Kustelberg. In Kustelberg is het even zoeken naar de route naar Titmaringhausen, Een oudere vrouw even gevraagd. Er is volgens haar en moeilijke route en een makkelijke. Ik besluit de makkelijke route te nemen omdat de benen niet helemaal fris voelen en ik  isschien ook nog even tijd wil hebben om  Willingen te verkennen. De route volgt eerst een glooiende asfaltweg. Maar als snel gaat het gelukkig over in bospaden. Titmaringhausen is een mooi dorpje met prachtige boerderijen. De gids geeft aan dat er vanhieruit een pittige klim volgt. Ik bereid me voor op her ergste. Het blijk ook inderdaad zo te zijn. Ik moet helaas stukjes lopen. Boven aangekomen zitten we weer midden in het bos. Ik spreek wat wandelaars die me vertellen dat er verderop een plek is met mooie uitzicht en mooie heide velden. Ik heb tijd genoeg en besluit die kant op te gaan.

De uitzichten zijn inderdaad prachtig. Om het heide veld te vinden moet ik nog wel even zoeken. Het blijkt meer een wandelpad dan een fietspad te zijn. Dus weer een stuk wandele. Maar net is wel de moeite waard. Daarna afdalen via een deels bekende weg naar da auto. Daar aangekomen even wat gedronken bij mij eerste hotel. Daar kan ik ook even douchen. Dat is wel even lekker. Dan nog even te voet Wilingen verkennen. De skipiste en het park bekeken. Na een maaltijdsalade te hebben genomen ga ik even voor zessen richting Sneek. Even voor tienen ben ik weer thuis. Blij dat alles voorspoedig is verlopen en heb genoten. Voor herhaling vatbaar....